رقابت‌های اسلام سیاسی و سکولاریسم در دوران جمهوریت ترکیه با تأکید بر دوران زمامداری حزب عدالت و توسعه در سال‌های 1990 تا 2016

بیان‌مسئله: گفتمان‌های‌سیاسی نقش بسزایی درتدوین وشکل‌گیری رقابت‌ها،تعاملات و نزاع‌های‌سیاسی در کشورهای مختلف برعهده دارند. این تأثیرگذاری به‌ویژه در کشورهای متکثر و سرشار از گفتمان‌های سیاسی و فرهنگی بسیار قابل‌توجه است. ترکیه یکی از این کشورهای مهم و تأثیرگذار درمنطقه خاورمیانه است که در دوره‌ای طولانی شاهد رقابت‌های گفتمانی متعددی بوده که همچنان نیز ادامه دارد. در همین راستا به‌نظر می‌رسد بررسی سیر تعامل و تقابل‌های گفتمانی در این کشور در قالب همکاری ومنازعه، پژوهشی مفید وضروری به‌حساب آید. هدف:پژوهش‌حاضر درصدد است تا بابهره‌گیری از روش گفتمانی لاکلائو و موف به‌بررسی نزاع‌ها و همکاری‌های گفتمانی در ترکیه از سال‌های 1990 تا 2016 بپردازد. نتیجه‌گیری:بدین‌ترتیب‌می‌توان گفتمان‌های اسلام‌گرا،سکولارها (کمالیست‌ها و لائیک‌ها) وهمچنین خرده‌گفتمان‌هایی نظیر کردها را ازجمله مهم‌ترین گفتمان‌های فعال درصحنه سیاسی این کشور به‌شمار روند.این بررسی به‌ویژه از زمانی برای پژوهش‌حاضر حائزاهمیت است که گفتمان اسلام‌گرایی در دهه90 نیزتوانست خود را به‌طورجدی در صحنه‌سیاسی ترکیه نشان دهد وحتی در دوره‌ای به‌گفتمان هژمونیک تبدیل شود. به‌علاوه قدرت‌گرفتن حزب عدالت وتوسعه به‌عنوان حزبی اعتدال‌گرا و متمایل ‌به گفتمان اسلام‌گرایان شکل وماهیت نزاع‌ها وهمکاری‌های گفتمانی را در این کشور پیچیده‌تر کرده است. روش: دراین پژوهش قصد براین است که باروش توصیفی–تحلیلی و ابزارگردآوری مطالب ازنوع روش کتابخانه‌ای، به‌بررسی رقابت‌های اسلام‌سیاسی وسکولاریسم درترکیه پرداخته شود.